بازديد مدير اجرائي دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد از مركز درمان مصرف مواد مخدر در تهران
29 تير 1390 - جمهوري اسلامي ايران با 2/1 ميليون مصرف كنندهَ وابسته به مواد افيوني يكي از حادترين مشكلات مصرف مواد مخدر را در دنيا دارد. مصرف مواد افيوني معادل 26/2 درصد از جمعيت 64-15 ساله است و بيش از يك پنجم اين تعداد مصرف كنندهَ تزريقي هستند. دولت ايران به عنوان يكي از پيشروترين كشورهاي منطقه در ارائه درمان هاي جايگزين ترياك و نيز ارائه مراكز رايگان پيشگيري و درمان اچ آي وي/ايدز براي مصرف كنندگان مواد است.
براي مشاهده نحوهَ درمان معتادين، آقاي يوري فدوتوف مدير اجرائي دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در اولين ديدار رسمي خود از جمهوري اسلامي ايران از يك مركز گذري به نام پامنار در تهران ديدن كرد. اين مركز كه توسط يك سـازمان غير دولتي به نام "تولـدي دوباره" اداره مي شود به ارائهَ در مان و كمك هاي رواني-اجتماعي مي پردازد.
آقاي فدوتوف طي سخناني در اين مركز گفت: "مصرف مواد يك مشكل جهاني است كه نياز به دخالت مشترك جوامع، دولت ها و سازمان هاي بين المللي دارد. مصرف مواد مخدر يك مشكل بهداشتي است و مصرف كنندگان به درمان، مراقبت و بازپروري اجتماعي نيازمندند. من معتقد به تأكيد فراوان بر حفظ سلامت همگي هستم."
مدير دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد از تلاش هاي صدها سازمان غير دولتي در ايران كه در همكاري با مقامات دولتي به ارائهَ خدمات درمان مصرف مواد و بازپروري مي پردازند تقدير كرد. وي گفت: "مراكز درمان مصرف مواد به بيش از 150 هزار نفر در جامعه و در زندان كمك مي كنند و نيز وسايل تزريق سالم را به بيش از 50 هزار نفر از مصرف كنندگان تزريقي و با كمك ستاد مبارزه با مواد مخدر ايران و سازمان هاي غير دولتي ارائه مي دهند." آقاي فدوتوف به افرادي كه مصرف مواد خود را ترك كرده اند به خاطر قدم هاي شجاعانه اي كه براي درخواست كمك برداشته اند تبريك گفت و ابراز اميدواري كرد كه اقدامات درماني خود را ادامه دهند.
آقاي فدوتوف گفت كه هدف برنامهَ كشوري دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد براي ايران براي 2014-2011 كه از اول فروردين شروع شد گسترش روش هاي شاهد-مدار به بهداشت عمومي و حمايت از افراد، خانواده ها و جوامع در مقابل مصرف مواد و اچ آي وي است. وي اضافه كرد كه تحت استراتژي جديد، دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد تلاش هاي خود را براي كاهش تقاضاي ملي براي مواد مخدر، كنترل اچ آي وي و كاهش اثرات مضر مصرف مواد از طريق ظرفيت سازي هاي مشخص و تبليغ افزايش مي دهد.
او گفت: "در اين زمينه ها هدف فعاليت ها گروه هاي آسيب پذير خواهد بود. اين برنامه با همكاري تعدادي از شركاي ملي و بين المللي اجرا خواهد شد."
آقاي فدوتوف در خصوص افزايش شواهدي مبني بر استفاده از محرك هاي از نوع آمفتامين (ATS) ابراز نگراني كرد و وزارت بهداشت را تشويق كرد تا با همكاري با ستاد مبارزه با مواد مخدر و ديگر نهادهاي مربوطه و نيز دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد بتواند يك استراتژي ملي براي مقابله با توليد، قاچاق و استفاده از محرك هاي از نوع آمفتامين تدوين كند.
سازمان غير دولتي تولدي دوباره كه در سال 2000 تأسيس شده است در سال 2005 جايزهَ مدني سازمان ملل مقر وين را از آن خود كرد. دولت ايران و مصرف كنندگان سابق مواد از اين سازمان حمايت مي كنند. تاكنون اين سازمان 110 محل اقامت موقت در بيش از 26 استان در ايران ايجاد كرده و ظرفيت كلي آن بيش از 100 هزار نفر در سال است.
داستان اكبر - زندگي جديد از طريق تولدي دوباره
اكبر مالك شركتي با 37 كارمند و پدر سه دختر نازنين بود. او اولين بار در سن 23 سالگي ترياك را آزمايش كرد و عقيده داشت كه سودآوري مناسب شركت او به او اجازه مي داد تا هر چقدر كه بخواهد ترياك مصرف كند. اما به زودي همه چيز تغيير كرد. او دچار افسردگي شد و زندگيش به مرحلهَ خطرناك، دردآور و خجالت باري رسيد. مصرف مواد باعث شد تا از هر چيزي كه داشت - خانواده، خانه اي مناسب و شغلي خوب - دست بكشد و او را به دنياي خطرناك زيرزميني كشيد. در 50 سالگي او مصرف كننده اي بود كه 27 سال از عمر خود را در زندان گذرانده بود. تا اين زمان او انواع مواد مخدر را مصرف مي كرد.
اكبر تنها به دنبال راهي براي نجات بود. او كارتن خوابي بود كه نااميدانه به جستجوي كمك مي گشت تا اين كه يكي از گروه هاي جامعه تولدي دوباره او را در يك پارك پيدا كرد و پيشنهاد كرد كه به يكي از مراكز گذري اين جمعيت رجوع كند.
روز بعد او به اين مركز رسيد. در آنجا فردي با لباس هاي مناسب به او خوش آمد گفت و گفت كه او نيز قبلاً مانند اكبر بود. پس از اين كه آن مرد داستان زندگيش را تعريف كرد اكبر به گريه افتاد و از خداوند خواست تا او را ياري دهد تا بتواند اعتيادش را ترك كند.
چند روز بعد به اردوگاه بهمن كه يكي از مراكز اقامتي موقت جامعهَ تولدي دوباره است فرستاده شد. او 9 ماه در آنجا ماند و بالاخره اعتيادش را ترك كرد. در آنجا به او كمك كردند تا مجدداً به آغوش جامعه بازگردد و كمكي كه ديگر افراد به او كردند باعث شد تا زندگي جديدي را آغاز كند.
اكنون اكبر در 56 سالگي مجدداً با همسرش زندگي مي كند. دختران او ازدواج كرده اند و او داراي 4 نوه است و خانواده او به او افتخار مي كند. او اكنون مدير دو مركز گذري و يك ارودگاه است كه توسط جامعهَ تولدي دوباره اداره مي شود.